ემოციების მართვას გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც გიპყრობთ სტრესი, შიში ან იმედგაცრუება. ამიტომაც, მაღალი ემოციური ინტელექტი აუცილებელი ფაქტორია წარმატების მისაღწევად.
TalentSmartEQ-ის კვლევამ აჩვენა, რომ მაღალი ემოციური ინტელექტის მქონე ადამიანები ბევრად მნიშვნელოვან პროექტებს ასრულებენ და მათი ანაზღაურებაც ძალიან მაღალია. ასევე, მათ უკეთესი პროფესიული და პირადი ურთიერთობები აქვთ. უფრო კონკრეტულად, რაც უფრო კარგად შეძლებთ თქვენი ემოციების კონტროლსა და გარშემო მყოფი ადამიანების ემოციების გაანალიზებას, მით უფრო მეტი შესაძლებლობა გაგიჩნდებათ პრობლემის გადასაჭრელად ან გამოწვევასთან გასამკლავებლად.
სტატიაში მოცემულია სამსაფეხურიანი პროცესი თუ როგორ უნდა მართოთ თქვენი ემოციები და გაზარდოთ EQ.
ნაბიჯი 1: შეცვალეთ მიდგომა
სტენფორდის ფსიქოლოგის, კეროლ დუეკის კვლევის თანახმად, ადამიანების უმეტესობას ორი გონებრივი პერსპექტივიდან ერთ-ერთი აქვს:
- „ფიქსირებული აზროვნების“ მქონე ადამიანებს სჯერათ, რომ ინტელექტი, უნარები და ნიჭი მოცემულობაა, რომელიც დაბადებისთანავე გვერგო და უბრალოდ გვაქვს.
- „ზრდადი აზროვნების“ მქონე ადამიანებს სჯერათ, რომ ძალისხმევის შედეგად შესაძლებელია ინტელექტის, უნარებისა და ნიჭის განვითარება. შესაბამისად, ჩვენ გვაქვს ის მონაცემები, რომელთა მიღწევაზეც ვმუშაობთ.
აღსანიშნავია, რომ იგივე ეხება ემოციებსაც. ლიზა ფელდმან ბარეტი ნაშრომში „როგორ იქმნება ემოციები: ტვინის საიდუმლო ცხოვრება“, წერს: „ბოლო ორი ათწლეულის განმავლობაში ჩატარდა ოთხი მნიშვნელოვანი მეტაანალიზი, რომელთაგან ყველაზე დიდი მოიცავდა 220-ზე მეტ ფიზიოლოგიურ კვლევასა და თითქმის 22000 ცდისპირს. ამ ოთხი მეტაანალიზიდან ვერცერთმა დაამტკიცა თანდაყოლილი, სპეციფიკური ემოციების არსებობა“.
მოკლედ, საჭიროა, ადრეულ ასაკშივე ისწავლოთ როგორ გადაამუშაოთ ის, რასაც თქვენი სხეული გრძნობს გარშემომყოფებისგან, იმ კულტურისგან (და მიკროკულტურისგან), რომელშიც გაიზარდეთ.
ნაბიჯი 2. შეძელით ემოციების გამომწვევი მიზეზების იდენტიფიკაცია.
აუცილებლად უნდა აღმოაჩინოთ კონკრეტულად რა გაწუხებთ, როდესაც სტრესს გრძნობთ. შესაძლოა, ეს იყოს პრობლემა სამსახურში, ან არასასიამოვნო საუბარი ოჯახის წევრთან, ან შემოსავლების მუდმივი ნაკლებობა და ა. შ.
ნეირომეცნიერები გვთავაზობენ, რომ ჩვენი ემოციები „დავმარცვლოთ“ და სტრესის გამომწვევი მიზეზების იდენტიფიკაცია მოვახდინოთ.
„სუბიექტები, რომლებიც არ „მარცვლავდნენ“ ემოციებს, ნაკლებად იყვნენ გამოცდილი მათ დიფერენცირებაში (მაგ. გაბრაზებული, შეშფოთებული, იმედგაცრუებული). როდესაც ორი ჯგუფის მონაცემები შეადარეს, ისინი, ვინც სტრესის გამომწვევი მიზეზის იდენტიფიკაციას ახდენდნენ, უფრო მეტად პოზიტიურ მნიშვნელობას პოულობდნენ ნეგატიურ გამოცდილებაში და უკეთესადაც აკონტროლებდნენ ემოციებს“. — წერს დოქტორი მარკ ბრაკეტი.
ნაბიჯი 3. გააანალიზეთ ემოციები
ამერიკელების დაახლოებით 75% ამბობს, რომ რეგულარულად განიცდის სტრესით გამოწვეულ ფიზიოლოგიურ და ფსიქოლოგიურ პრობლემებს. კვლევებმა აჩვენა, რომ Gen Z-ის გაცილებით ნაკლებად შეუძლია სტრესი მართოს და გაუმკლავდეს მას. შიშის, მოწიწების და ყოყმანის გრძნობა ხელს უშლით თავიანთი სრული პოტენციალის გამოსავლენად.
ბევრი ადამიანი ზეწოლას მისთვის სასიკეთოდ იყენებს, ზოგისთვის კი ეს ზედმეტად დიდი პასუხისმგებლობაა, რაც, საბოლოოდ, უარყოფით შედეგებს იწვევს ხოლმე. მაგრამ წარმატებას ვერ მიაღწევ თუ უფრო მეტის გაკეთებას არ ცდილობ.
თუ გრძნობთ სტრესს, ეს ნიშნავს, რომ ფსონები მაღალია. თუ გრძნობთ შფოთვას, ეს ნიშნავს, არსებობს ნიშანი, რომ თქვენ უნდა გაუმკლავდეთ პრობლემას. მისი გადაწყვეტა აღმოფხვრის თქვენს შფოთვას და გააუმჯობესებს თქვენს ცხოვრებას.
გახსოვდეთ, ემოციებს ყოველთვის ვერ მოთოკავთ, მაგრამ შეგიძლიათ აკონტროლოთ.
