ფოტოგრაფი ბენ ზენკი საკუთარი შემოქმედებით შინაგან განწყობებს, უარყოფით შეგრძნებებსა და ემოციებს გადმოსცემს. როგორც კი მის ფოტოებს შეხედავთ, მაშინვე იგრძნობთ მძაფრ დაბნეულობას, თავისუფლების შეზღუდვას, უარყოფასა და ამ სამყაროდან გაქრობის სურვილს. მგონი რომ ეს ის მომენტებია, როცა არ ვიცით, სად გვინდა, ან რა გვინდა, უბრალოდ ვიცით, რომ იქ არ გვინდა, სადაც ვართ. ზენკის შემოქმედების გმირები ალეგორიულად ალბათ ოდესღაც ყველანი ვყოფილვართ. თუ რაზე ვსაუბრობ, ამას თავად ფოტოები მოგიყვებიან:
