დიახ, ტვინის უჯრედებმა კლასიკური ვიდეო თამაშის Pong-ის თამაში ისწავლა. ეს კი იმაზე მიგვითითებს, რომ სხეულის არმქონე ნეირონებს დიდი ინტელექტი აქვს. კონკრეტული მოდელის შემუშავებით მეცნიერები ელიან, რომ ცნობიერების ფუნდამენტური ბუნების შესახებ უფრო მეტს შეიტყობენ და ნევროლოგიური დარღვევების შესასწავლად ახალ შესაძლებლობებსაც გახსნიან.
„ჩვენ ვაჩვენეთ, რომ შეგვიძლია ცოცხალ ბიოლოგიურ ნეირონებთან ურთიერთქმედება ისე, რომ მათ აქტივობის შეცვლა ვაიძულოთ, რასაც ინტელექტის მსგავს საკითხამდე მივყავართ“, — ბრეტ კაგანი, კვლევის ავტორი.
მეცნიერებმა ელექტროდის თავზე თაგვისა და ადამიანის ნეირონები განათავსეს, რომელთაც უჯრედების სტიმულირება და მათი აქტივობის ჩაწერა შეეძლო. ხოლო, როცა იგი პინგ-პონგის თამაშთან დააკავშირეს, მოწყობილობა ხაზის მოძრაობასთან მიმართებაში ბურთის პოზიციის შესახებ ელექტრულ უკუკავშირს აწვდიდა, ეს ტვინის უჯრედების აქტივობის კოორდინირებას იწვევდა, რათა მას წარმატებით დაერტყა ბურთისთვის.
„აჩვენებს უნარს, რომლითაც აქტივობას მიზანმიმართული გზით თვითორგანიზებას უკეთებს მათი ქმედებების შედეგების შესახებ მწირი სენსორული ინფორმაციის საპასუხოდ, რომელსაც სინთეზურ ბიოლოგიურ ინტელექტს ვუწოდებთ“, — აცხადებენ მკვლევრები.
საინტერესოა ისიც, რომ ეს შედეგი მხოლოდ 5-წუთიანი თამაშით მიიღეს. თანაც, პინგ-პონგის თამაშს ხშირად ინტელექტის ბარომეტრად მიიჩნევენ, მაგალითად, ადრე მისი თამაში მაიმუნებმაც ისწავლა. თუმცა ცხოველები ძირითადად ჯილდოზე დაფუძნებული პრაქტიკის მიხედვით სწავლობენ, უჯრედების შემთხვევაში კი ამისთვის მეტად აბსტრაქტული სტიმულია საჭირო…
ხოლო თუ მკვლევრებს დავუჯერებთ, უჯრედების მოტივაცია პინგ-პონგის სათამაშოდ „თავისუფალი ენერგიის პრინციპის“ გამოყენებაა, რომელიც ამბობს, რომ ნეირონები გარემოს არაპროგნოზირებადობის შემცირებას ცდილობს.
„უჯრედებზე არაპროგნოზირებადი სტიმული გამოიყენეს, სისტემას თავისი აქტივობა თავადვე უნდა მოეწესრიგებინა, რათა უკეთ ეთამაშა და შემთხვევითი პასუხის არსებობა შეემცირებინა“, — ამბობს კაგანი.
სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, Pong-ის უჯრედებმა უბრალოდ გაურკვევლობების თავიდან აცილება ისწავლა, რაც ამ შემთხვევაში ბურთის დარტყმით მიიღწევა და არა, მისი გაშვებით. მეცნიერთა აზრით კი, შესაძლოა, ცნობიერების კვლევაში „სინთეზური ინტელექტუალური ბიოლოგიური მოდელი“ რევოლუციური იყოს. ეს კი, თავის მხრივ, მკვლევრებს საშუალებას მისცემს, დაავადებებისა და წამლების მოდელირება ცხოველების ტესტირებებისა და არასრულყოფილ კომპიუტერულ მოდელებზე დაყრდნობით აღარ გააკეთონ.
მეტიც, სამომავლო კვლევისთვის მეცნიერებმა თავიანთ სისტემას არც მეტი არც ნაკლები სასმელი დაალევინეს, რათა გამოეკვლიათ, რამდენად ორგანიზებულია ნეირონები არაფხიზელ მდგომარეობაში.
„ვცდილობთ, პასუხი ეთანოლის დახმარებით მივიღოთ და ვნახოთ, ისინი უფრო ცუდად მოქმედებენ თუ არა, როცა, ადამიანების მსგავსად, მთვრალები არიან“, — ამბობს კაგანი.
