ბოლო პერიოდში ძალიან პოპულარული გახდა ბრენდზე მისი ისტორიის კუთხით საუბარი, თუმცა დარგის ექსპერტების ნაწილი ამ მიდგომას არ ეთანხმება. მათი თქმით, ეს სწორი დამოკიდებულება არ არის, რადგან ზოგადად ამბავი წრფივი და ინდივიდუალურია — არის დასაწყისი, შუა და დასასრული, რომელსაც ყველა მკითხველი ერთი თანმიმდევრობით ხედავს. აქ კი ჩნდება კითხვა: ასე გვახსოვს ისტორიები?
მაგალითად, გაიხსენეთ თქვენი საყვარელი ამბავი. სიტყვასიტყვით, დეტალურად გახსოვთ ის? ან ნამდვილად გიდგათ თვალწინ მთავარი მომენტები? რეალურად, სიუჟეტში მთავარია მომენტების სერია, რომელიც საკვანძო ასპექტებს ქმნის. ამრიგად, კარგი ამბავი არის დასამახსოვრებელი მომენტების სერია — ანუ, ის ყველაფერი, რაც თანმიმდევრულად განიცადეთ.
და მაინც, რატომ არ ვეპყრობით ბრენდს, როგორც ისტორიას?
ბრენდი დროთა განმავლობაში იქმნება, დასამახსოვრებელი მომენტების დაგროვებით. ისტორიასთან გაიგივება ცუდ მაგალითად ითვლება, რადგან ბრენდის ლიდერები ნაკლებად აკონტროლებენ იმ წესრიგს, რომელიც ამ თანმიმდევრული მომენტების შესაქმნელადაა საჭირო. არ არსებობს ერთი ან სწორხაზოვანი ჯაჭვი იმისა, თუ როგორ განიცდიან ადამიანები ამ ყველაფერს სხვა თანმიმდევრობით და სხვადასხვა დროს განიცდიან.
ამასთან, შესაძლოა, ბრენდის სტრატეგია დროთა განმავლობაში ყალიბდებოდეს, რაც დასამახსოვრებელი მომენტების ეტაპობრივ შექმნაში გამოიხატება.
რა იგულისხმება დასამახსოვრებელ მომენტებში?
დასამახსოვრებელი მომენტი შეიძლება იყოს ლოგოს ნახვა, ვებგვერდის დათვალიერება, თანამშრომელთან ურთიერთობა, რეკლამის ნახვა, აუდიო ჩანაწერის მოსმენა, მეგობართან საუბარი, ტვიტის ნახვა, პროდუქტის ფასის ნახვა. და ა. შ. ეს არის ყველა ის მომენტი, რომელსაც კონკრეტულ ბრენდთან ურთიერთობისას განვიცდით. ზოგიერთი ყველას გვამახსოვრდება, ზოგიერთი კი კონკრეტული სამიზნე აუდიტორიის მოსაზიდად არის განკუთვნილი.
აქედან გამომდინარეობს ორი ძირითადი პუნქტი:
- არ არსებობს წრფივი და ერთიანი წესრიგი, რომლითაც ადამიანები ამ დასამახსოვრებელ მომენტებს განიცდიან.
- უნდა არსებობდეს ყოვლისმომცველი სტრატეგია, რომლითაც თითოეული დასამახსოვრებელი მომენტი შეიძლება ჩამოყალიბდეს ისე, რომ ადამიანებმა შეძლონ მისი ხელახლა გაცოცხლება, რათა მათ შეკრული ბრენდი შექმნან.
