ხელმძღვანელთა კომუნიკაციის უნარები სწორედ პრეზენტაციებით ფასდება, აქ კი რეალურად ძალიან ცოტა თუ აღწევს წარმატებას. ისეთ ზოგად რჩევებს ვისმენთ, რომლებიც პრეზენტაციის დროს კონკრეტიკას, დეტალებისა და სლაიდების შემცირებას, სიტყვების მარაგის გაუმჯობესებასა და ამბის მოყოლას ეხება… თუმცა აქ ყურადღების მიღმა რჩებათ ის ფაქტი, რომ განსხვავებული ტიპის შეხვედრები განსხვავებულ პრეზენტაციასა და მომზადებას მოითხოვს.
საჭიროებები კომპანიის საოპერაციო გარემოდან კი გამომდინარეობს, მაგრამ არსებობს სამი პრაქტიკა, რომელთა გამოყენება ყველა ბიზნესის ხელმძღვანელს შეუძლია. მოდით, თითოეული განვიხილოთ:
1. გაუზიარეთ მიმზიდველი შეტყობინება
ხელმძღვანელ თანამდებობაზე მყოფი ადამიანი, რომელიც შეხვედრების ოთახში შედის, როგორც წესი, წინასწარ წარადგენს იმ სლაიდებს, რომლებიც მანამდე დირექტორმა და იურისტების გუნდმა შეამოწმა. უმეტესად, მათ წარსადგენი მასალები ნასწავლი აქვთ ან სულ მცირე, ძირითად საკითხებს გადაავლებენ ხოლმე თვალს.
ხშირად სლაიდების სწრაფ მიმოხილვას ამჯობინებენ, რაც სასარგებლოც შეიძლება იყოს, მაგრამ ეს ნამდვილად არ ეხმარება შეხვედრის დამსწრეებს საკითხის უკეთ გაგებაში; არც ხელმძღვანელის უნარებს აჩვენებს. შესაბამისად, ამის ნაცვლად, უმჯობესია, პრეზენტაცია წამყვანი თეზისით დაიწყოთ — იქნება ეს დიდი იდეა თუ პერსპექტივა, რომელიც დისკუსიის მთავარი თემაა. პრეზენტაციები, რომლებიც ამ გზით იწყება, აუდიტორიაში მეტ ინტერესს აღძრავს.
„თეზისის აზროვნება“ წარმდგენს უბიძგებს, თავი აარიდოს წარსულის ფაქტებს და მომავალზე ორიენტირდეს. მსგავსი პრეზენტაცია არ უნდა ჰგავდეს გაბედულ განცხადებებსა თუ მეტი დაფინანსების მოთხოვნას, მაგრამ უნდა ჩამოაყალიბოს თემა, რომელიც ყურადღებას მიიპყრობს. როგორც მინიმუმ, წამყვანი თეზისის არსებობა მოსაბეზრებელი პრეზენტაციისგან დაზღვევას გთავაზობთ.
2. გაიაზრეთ, რომ ხელმძღვანელი არ არის თქვენი სამიზნე აუდიტორია
შესაძლოა, ხელმძღვანელს არაფორმალური გზით ცოტა რამ წინასწარ უთხრათ ამ პრეზენტაციაზე, მაგრამ მხოლოდ მისი მისამართით საუბარი აუდიტორიასთან ნამდვილად დიდი შეცდომაა. თანაც კომპანიის საბჭო შეიძლება შედგებოდეს ბიზნეს ლიდერებისგან, აკადემიკოსებისგან, ყოფილი ხელმძღვანელებისგან და იმ ადამიანებისგან, რომლებსაც განსხვავებულ ინდუსტრიებში აქვთ ცოდნა. ზოგიერთი უკვე ათი წელია, ესწრება მსგავს შეხვედრებს, ზოგიერთისთვის კი ეს მხოლოდ მესამეა. აქ ფარული იერარქიაც არსებობს…
ამიტომ უმჯობესია, პრეზენტაციისას რაღაცები გაიხსენოთ და, რაც მთავარია, დაადგინოთ ის დიდი პრობლემები, რომლებსაც გამოსწორება სჭირდება. ხელმძღვანელისთვის ნაცნობი იქნება, თუმცა დირექტორებს არსებული გამოწვევების პარალელურად, მთავარი საკითხების შეხსენებაც სჭირდებათ. მიუხედავად ამისა, ძალიან ბევრი ლიდერი არსებული პრობლემების სწორი გზებით ჩამოყალიბებას ვერ ახერხებს და პრეზენტაციებითაც ნაკლებად აინტერესებს სხვებს. რეალურად კი, გამოწვევების წარდგენის მიზანი წევრების ჩართვაა ოპერაციულ და სტრატეგიულ კითხვებში.
3. პრეზენტაცია ჩაატარეთ ისე, რომ ღირებული უკუკავშირი მიიღოთ
კარგ ხელმძღვანელებს იმ ღირებულების დაბალანსება შეუძლიათ, რომელსაც დირექტორები საბჭოს სხდომის შედეგად იღებენ, ეს კი უბრალოდ რეალური დისკუსიებითაა შესაძლებელი. სამწუხაროდ, ბევრი პრეზენტაცია მთავრდება სწრაფი დასკვნით, რომელსაც ბოლო სლაიდიც მოჰყვება, აქვს თუ არა აუდიტორიას კითხვები…
ასეა თუ ისე, უმეტეს შემთხვევაში ყველა პრეზენტაციის წარმდგენს ადანაშაულებს. ისინი არიან ადამიანები, რომლებმაც ვერ შეძლეს სწორი საუბრების წამოწყება და ვერ გამოიყენეს შესაძლებლობა, პრეზენტაციით ღირებული უკუკავშირი მიეღოთ. ზოგიერთი კი ხელმძღვანელებისთვის კითხვის დასმას ერიდება, რათა ზედმეტი პრობლემები თავიდან აიცილოს.
არადა წარდგენის დროს საუბარი ისე უნდა წარიმართოს, რომ კარგი კითხვები წაახალისოს. რაღაც დასკვნების ნაცვლად, უმჯობესია, პრეზენტატორმა 2 ან 3 მნიშვნელოვანი იდეა გააჟღეროს, რომლებიც მომავალ წარმატებას უზრუნველყოფს ან გამოავლინოს პრობლემები, რომლებშიც დირექტორმა სასარგებლო წვლილი შეიძლება შეიტანოს. უფრო მოკლედ რომ ვთქვათ, წარმდგენმა დამსწრეების ხედვა უნდა გაიგოს იმ კითხვების დასმით, რომლებზეც ჯერ პასუხები არ უპოვიათ. მიზანი კი საბჭოს მიერ შემოთავაზებული ქმედების კურსის დადასტურება ან გაკრიტიკებაა. აი, რაც შეეხება შედეგს, ეს უკვე გულწრფელი უკუკავშირისა და ცოდნის ნაზავია, რაც ჩართულობასაც უზრუნველყოფს.
დღევანდელი შეხვედრების ტიპურ ტონს კი დაახლოებით ასე აღწერენ: „თქვენ მშვენივრად უმკლავდებით, ჩვენც კარგად ვაკეთებთ საქმეს, ახლა კი დავიშალოთ“... დიახ, იძულებითი გულწრფელობის ტონი თუ არაპროდუქტიული უკუკავშირი პრეზენტაციების ნაწილი გახდა. ეს არსებული შესაძლებლობების გამოყენებაში გვიშლის ხელს, რის გამოც სწორედ ზემოთ მოცემული ქმედებების განხორციელება ხდება საჭირო.
წყარო: HBR
