in

როგორ შეცვალა ჰიპ-ჰოპმა და ჰაუსმა მუსიკალური ინდუსტრია

იყო დრო, როდესაც ამერიკის ამ ორი უდიდესი მუსიკალური ჟანრის წარმომადგენელ არტისტებს Grammy-ზე არც კი განიხილავდნენ. ჰიპ-ჰოპი და ჰაუსი 1970-იან და ადრეულ 1980-იან წლებში იღებს სათავეს. ცოტა ხნის წინ კი, ამ ჟანრების 50-ე და 40-ე წლისთავი აღინიშნა. თუმცა, მხოლოდ 1989 წელს დაიწყო „საუკეთესო რეპ შესრულების“ ჯილდოს კატეგორიაში ჰიპ-ჰოპის წვლილის აღიარება, ხოლო ჰაუსს კიდევ ერთი ათწლეულის განმავლობაში მოუწია ლოდინი, როდესაც 1998 წელს შესაბამისი კატეგორია დაამატეს.

BOG
BOG

წლევანდელ დაჯილდოებაზე, ჰიპ-ჰოპისა და ჰაუსის არტისტები ყველაზე განხილვად მონაწილეებს შორის იყვნენ. ჰაუს დუეტი Justice და ჰიპ-ჰოპის სუპერვარსკვლავი კენდრიკ ლამარი, რომელიც თავადაც იყენებს ჰაუსის ელემენტებს, ტოპ არტისტებს შორის იყვნენ. ამასთან, DJ Kaytranada-სა და რეპერ Childish Gambino-ს კოლაბორაციის ნომინაციაში გამოჩენა მიგვანიშნებს, თუ როგორ განაგრძობენ ორივე ჟანრის არტისტები ერთმანეთის შთაგონებას.

ჰიპ-ჰოპისა და ჰაუს მუსიკის ფესვები 1970-იანი წლების გვიანი პერიოდის მნიშვნელოვანი ცვლილებებისას იღებს სათავეს. ეს გახლდათ სოციალურ-პოლიტიკური არეულობისა და ელექტრონული ექსპერიმენტების პერიოდში, რამაც ხელახლა განსაზღვრა ხმის შესაძლებლობები.

ჰიპ-ჰოპისთვის ეს გამოიხატა ფირფიტების მანიპულაციის ტექნიკით, რომელიც DJ Kool Herc-მა 1973 წელს დანერგა. მან წარმოადგინა ბრეიქბითები ხალხის გასართობად. ჰაუს მუსიკის ნოვატორებმა კი დრამ-მანქანას მიმართეს, ჟანრის ფუნდამენტური, „ოთხ-ოთხზე“ საცეკვაო რიტმის შესაქმნელად. ეს რიტმი პირველად ედი გრანტის 1977 წლის პროდიუსირებულ Coachouse Rhythm Section-ის “Time Warp”-ში გამოჩნდა. შემდგომში კი ჰაუს მუსიკის პულსად ჩამოყალიბდა. ტრეკმა აჩვენა, თუ როგორ შეეძლო ელექტრონულ ინსტრუმენტებს, როგორიცაა სინთეზატორი და დრამ მანქანა, ტრადიციული რიტმული პატერნების სრულიად ახლებურად გარდაქმნა.

ეს საცეკვაო ვაიბი – სადაც ბას დრამი მყარ ოთხ-ოთხზე ბითს ქმნის – გახდა ჰაუს მუსიკის გულისცემა, რომელმაც შექმნა მდგრადი სტრუქტურა დიჯეებისთვის, რათა მასზე ბას ხაზები, პერკუსია და მელოდიები დაეშენებინათ. ასევე, Kool Herc-ის ბრეიქბითების მანიპულაციამ მოამზადა საფუძველი MC-ებისა და მოცეკვავეებისთვის ჰიპ-ჰოპის ფორმირების წლებში.

ამ ინოვაციების ავანგარდში იდგნენ ადამიანები ისეთი ურბანული ცენტრებიდან, როგორიცაა ჩიკაგო და ნიუ-იორკი. მიუხედავად მძიმე სიღარიბისა და დისკრიმინაციისა, სწორედ ფირსაკრავებით, დრამ მანქანებითა და სემპლერებით შეიარაღებულმა ახალგაზრდებმა შექმნეს ეს რევოლუციური წინსვლა მუსიკაში.

ჰიპ-ჰოპისთვის ეს ნიშნავდა ისეთი სიმღერების ბრეიქბითების მანიპულაციას, როგორიცაა Kraftwerk-ის “Trans-Europe Express” და “Numbers”, B-boy-ებისა და B-girl-ების გასახალისებლად. ჰაუსისთვის კი ეს ნიშნავდა დისკოს რიტმული პულსის გადაქცევას ექსტაზურ, ინკლუზიურ საცეკვაო მოედნად. ორივე ჟანრი წარმოადგენდა – და კვლავაც წარმოადგენს – იმ ახალგაზრდების გამომგონებლობის მაგალითს, რომლებმაც შეზღუდული რესურსები კულტურულ რევოლუციებად აქციეს.

ამ საერთო საწყისიდან – ტექნოლოგიური ექსპერიმენტების, კულტურული მედეგობისა და შემოქმედებითი გამომგონებლობიდან – ჰიპ-ჰოპი და ჰაუს მუსიკა განვითარდა და განსხვავებულ, მაგრამ გლობალურად მოძრაობად ჩამოყალიბდა.

ჰიპ-ჰოპი აღმოჩნდა ძლიერი ხმა თხრობის, წინააღმდეგობისა და იდენტობისთვის. DJ Kool Herc-ის მიერ ჩაყრილ საფუძველზე დაყრდნობით, ისეთმა არტისტებმა, როგორიცაა Afrika Bambaataa, ხაზი გაუსვეს ჰიპ-ჰოპის კულტურულ და საზოგადოებრივ ასპექტებს. ამასობაში, Grandmaster Flash-მა ჟანრის ტექნიკური ოსტატობა აამაღლა ისეთი ინოვაციებით, როგორიცაა ქათინგი და სქრეჩინგი.

1984 წლისთვის ჰიპ-ჰოპი თავისი ბრონქსული ფესვებიდან განვითარდა კულტურულ მოძრაობად, რომელიც მეინსტრიმული აღიარების ზღვარზე დადგა. Run-DMC-ის იმავე წელს გამოშვებულმა დებიუტმა ალბომმა შემოიტანა უფრო მკაცრი, მინიმალისტური ჟღერადობა, რომელიც დისკოს გავლენისგან განსხვავდებოდა. მათმა მუსიკამ, ტრიოს Adidas-ის სპორტულ კოსტიუმებთან და ოქროს ჯაჭვებთან ერთად, დაამკვიდრა ესთეტიკა, რომელმაც ნიუ-იორკის საზღვრებს გარეთაც გაიჟღერა. MTV-ზე მუსიკალურმა ვიდეოებმა ჰიპ-ჰოპს თხრობის ახალი მედიუმი მისცა, ხოლო ფილმებმა Beat Street და Breakin’ წარმოაჩინეს ჰიპ-ჰოპის კულტურის მახასიათებლები და პრინციპები: დიჯეინგი, რეპი, გრაფიტი, ბრეიქინგი და საკუთარი თავის შეცნობა – რამაც განამტკიცა მისი კულტურული არსებობა და წარუდგინა იგი აშშ-ს გარეთ მსოფლიოს.

მაგრამ თავის არსში, ჰიპ-ჰოპი დარჩა ხმად უხმოთათვის, რომელიც ცდილობდა სისტემური უთანასწორობის მოგვარებას თხრობის გზით. ისეთი ტრეკები, როგორიცაა Grandmaster Flash and the Furious Five-ის “The Message” ცოცხლად აღწერდა ღარიბ, ურბანულ თემებში ცხოვრების რეალობას, ხოლო Public Enemy-ის “Fight the Power” და Tupac Shakur-ის “Keep Ya Head Up” სოციალური სამართლიანობის სიმბოლოდ იქცა. ამ არტისტებმა წარმოაჩინეს ჰიპ-ჰოპი, როგორც პლატფორმა წინააღმდეგობისა და გაძლიერებისთვის.

ჰიპ-ჰოპის მსგავსად, 1980-იანი წლების შუა პერიოდისთვის ჰაუს მუსიკა კულტურულ ძალად იქცა, ჩიკაგოდან დეტროიტში, ნიუ-იორკში და, საბოლოოდ, გაერთიანებული სამეფოს რეივ სცენაზეც გავრცელდა. მისმა აქცენტმა გამეორებაზე, რიტმსა და ელექტრონულ ინსტრუმენტაციაზე განამტკიცა მისი გლობალური მიმზიდველობა, ადამიანები იდენტობებისა და გეოგრაფიის მიღმა გააერთიანა.

წყარო: Fastcompany

შერის Uber Eats-ის სასაცილო რეკლამაში კოცონზე წვავენ

სასტუმრო ტელეგრაფი 13 თებერვალს დასაქმების ფორუმს გამართავს