კრეატიული სააგენტოები ხშირად ისეთ რეკლამებს ქმნიან, რომლებშიც იუმორი წინა პლანზეა წამოწეული — სიუჟეტები ადამიანისთვის ამ ერთ-ერთ საყვარელ გრძნობაზეა აგებული, რაც შემთხვევითი სულაც არ არის. როგორც ჩანს, მარკეტერებს კარგად აქვთ გაცნობიერებული იუმორის ძალა და გავლენა, სტატიაში კი სწორედ მის ანალიზს შემოგთავაზებთ.
იუმორი მაყურებელს თავს კარგად აგრძნობინებს და სიუჟეტიც უკეთ ამახსოვრდება
რეალურად, როცა ვიცინით, ჩვენს ორგანიზმში რთული ფიზიკური პროცესი მიმდინარეობს, რასაც ტვინში ენდორფინის გამოყოფა მოჰყვება. ასე ვთქვათ, სიცილში მონაწილე კუნთები და ტვინი ერთად მუშაობენ, რათა თავი კარგად გვაგრძნობინონ. ლოგიკურად, ეს სტრესის ჰორმონების შემცირებასაც იწვევს და საერთო კეთილდღეობის განცდა გვეუფლება — სწორედ ამას ამტკიცებს დოქტორი ლი ბერკი.
ახლა კი ეს დასკვნები რეკლამასთან დავაკავშიროთ — ამ თვალსაზრისით, პირველ რიგში ის უნდა აღვნიშნოთ, რომ იუმორი მეხსიერებას აუმჯობესებს. ჟურნალ Advances in Physiology Education-ში გამოქვეყნებული კვლევის მიხედვით, ლექციების დროს იუმორის გამოვლენისას, სტუდენტები უფრო მეტ ინფორმაციას იმახსოვრებდნენ, ვიდრე ჩვეულებრივ. ეს იმიტომ ხდება, რომ აღნიშნული გრძნობა ე. წ. „ტვინის ჯილდოს სისტემას“ ააქტიურებს, რაც სწავლის პროცესს მეტად სასიამოვნოს და დასამახსოვრებელს ხდის.
3 რამ, რასაც ტვინი იუმორის განცდის დროს აკეთებს
- უპირველესად, ის ამჩნევს, რომ ხუმრობაში თუ სიტუაციაში რაღაც უცნაური ან მოულოდნელია;
- შემდეგ ცდილობს, ეს უცნაურობა გაიგოს — ეს ის შემთხვევაა, როცა გრძნობთ, რომ „ხუმრობას ჩასწვდით“;
- საბოლოოდ, ტვინი სიცილით ან გამხიარულებით რეაგირებს.
პოტენციურად, მეოთხე ფაქტორიც არსებობას: შესაძლოა, ადამიანს გაზიარების სურვილი გაუჩნდეს… შესაბამისად, თუ სასაცილო რეკლამა თავს კარგად გაგრძნობინებთ, დიდი ალბათობით, მისი სხვებისთვის გაზიარების სურვილი გაგიჩნდებათ — ან თავად მაინც უყურებთ განმეორებით.
ნეირომეცნიერი სკოტ უიმსი თავის წიგნში, Ha! The Science of When We Laugh and Why, განმარტავს, რომ იუმორი ტვინის მრავალ რეგიონს აერთიანებს — მათ შორის პრეფრონტალურ ქერქს, რომელიც პასუხისმგებელია გადაწყვეტილების მიღებასა და სოციალურ ქცევაზე. ასევე, უორტონის ბიზნესის სკოლის მიერ ჩატარებული კვლევის თანახმად, ადამიანები 30%-ით მეტად აზიარებენ კონტენტს, რომელიც მათ რაღაცის შეგრძნებას ანიჭებს, ვიდრე ემოციური ელემენტისგან დაცლილ შინაარს — თავის მხრივ, იუმორი ერთ-ერთი ასეთი გრძნობითი მექანიზმია.
სასაცილო რეკლამები „ჰუმანიზაციის ეფექტს“ იძლევა
ემოციური კავშირი, რომლის შექმნაც იუმორისტულ რეკლამას შეუძლია, ძალიან ღრმაა. მის საფუძველზე, ბრენდი უფრო მიმზიდველი ხდება. ყველა ეს „კარგი ენერგიის გრძნობა“ კი საბოლოოდ გაყიდვებში ითარგმნება.
სოციალური იდენტობის თეორიის მიხედვით, ინდივიდები მიდრეკილნი არიან, საკუთარი თავი და სხვები სხვადასხვა სოციალურ კატეგორიებად დააჯგუფონ — იქნება ეს ასაკი, სქესი, პროფესია თუ სხვა. ეს კატეგორიები იმის გაცნობიერებაში გვეხმარება, ვინ ვართ და როგორია ჩვენი სოციალური გარემო.
როდესაც ბრენდები იუმორს იყენებენ, გაზიარებული გამოცდილების ეფექტსა და კულტურულ ცნობებს მიმართავენ, რომლებსაც სამიზნე აუდიტორიის დაკავშირება შეუძლია. ეს საერთო დადება ქმნის მიკუთვნებულობისა და ჯგუფური იდენტობის განცდას, რაც ბრენდს უფრო ნათელ და ადამიანურ გრძნობებს უჩენს. მოკლედ, თუ ამის გაკეთებას მოახერხებთ, ბრენდის მიმართ პოზიტიურ დამოკიდებულებას გაზრდით, რაც პოპულარობასა და მატერიალურ კეთილდღეობასაც მოგიტანთ.
ემოციური გადადების თეორია
ადამიანები არაცნობიერად მიდრეკილნი არიან სხვების ემოციების არეკვლით, რაც ემოციურ მსგავსებას იწვევს. როდესაც ბრენდი თავის მარკეტინგში იუმორს იყენებს, აუდიტორიაში პოზიტიურ გრძნობებს ქმნის, როგორებიცაა ბედნიერება და გართობა. საბოლოოდ, ეს ემოციები ბრენდზე ვრცელდება, რაც მასსა და მომხმარებლებს შორის მჭიდრო კავშირს ამყარებს.
იუმორისტულ რეკლამას დადებითი ემოციების წარმოქმნა შეუძლია, რაც აუმჯობესებს მყიდველის აზრს ბრენდისა და რეკლამის შესახებ. ეს გრძნობითი ტრანსფერი ბრენდს უფრო ადამიანურს ხდის, რადგან მყიდველები იწყებენ მის ასოცირებას იმ დადებით ემოციებთან, რომლებიც მხიარული კონტენტის ყურების დროს განიცადეს.