მარკეტერები ორი ურთიერთსაწინააღმდეგო ტრენდის გამოწვევის წინაშე დგანან. ერთი მხრივ, მათ უნდა მოარგონ ბრენდის კომუნიკაცია მომხმარებლის პერსონალურ მოთხოვნილებებს, დააკმაყოფილონ მათი მოლოდინები და აგრძნობინონ ინდივიდუალური მიდგომა. მეორე მხრივ კი, უნდა გაუფრთხილდნენ მომხმარებლის პერსონალურ მონაცემებს, რადგან საზოგადოების ყურადღება თავიანთი პირადი მონაცემების დაცვის მიმართ მუდმივად იზრდება. ამასთან, პერსონალური მონაცემების უსაფრთხოების მოთხოვნა არამხოლოდ მომხმარებლისგან მოდის, არამედ, სახელმწიფო დონეზეც რეგულირდება. მარკეტერების ამოცანაა, ორივე პირობა დააკმაყოფილონ და იპოვონ ეფექტიანი გამოსავალი, რომელიც მოცემული მარკეტინგული ეკოსისტემის სათანადოდ გამოყენების საშუალებას მისცემთ. თუმცა, რა არის გასათვალისწინებელი ამ პროცესში?
მიდგომა შეუსაბამეთ კლიმატის ცვლილებას
რეგულაციებს შორის ნავიგაცია ახალ უნარებს მოითხოვს, რასაც არსებული კომპანიების დიდი ნაწილი არ ფლობს. მიუხედავად ზემოხსენებული ბალანსის პოვნის სურვილისა, კომპანიებს ხშირად არ ჰყოფნით ამ ევოლუციისთვის საჭირო რესურსი – განათლების ან ფინანსური თვალსაზრისით. გამოცდილი კომპანიები, ამ გამოწვევის საპასუხოდ, ქმნიან ოპერაციულ ფუნქციებს, რომლის საშუალებითაც ცდილობენ ბაზარზე უფრო გაიმყარონ პოზიციები და მომხმარებლის კონფიდენციალობაც დაიცვან.
რამდენად გამოსადეგია მიდგომა “ყველაფერი ახალი, კარგად დავიწყებული ძველია”?
ბოლო დროს, ამ პრობლემაზე მსჯელობისას, ზოგის აზრით, ამ საკითხზე პასუხი წარსულ გამოცდილებაშია. მათი თქმით, კომპანიებმა იგივე მიდგომა უნდა გამოიყენონ, რაც სოციალურ მედიასა და მარკეტინგში ინვესტირებისას ჰქონდათ, თავის დროზე. თუმცა, მეორე საკითხია, რამდენად გამართლებულია ძველ გამოცდილებასთან მიბრუნება? რამდენად რელევანტურია ის თანამედროვე მომხმარებლის მოთხოვნებთან გასამკლავებლად? არსებობს მოსაზრება, რომ ეს სრულიად არარელევანტურია. პლუს, სახელმწიფო რეგულაციების სწრაფი ცვლილების პარალელურად, ახლა სწორი დროა ბაზრის ახალი მოთხოვნების საპასუხო მიდგომებში ინვესტირებისთვის.
ეს ინვესტიციები კი სხვადასხვანაირი შეიძლება იყოს, მათ შორის, შეფასებასა და მონაცემთა ვალიდაციაზე მუშაობა, მონაცემთა საცავის შექმნა, ნორმატიული მოთხოვნების დასაკმაყოფილებლად საიმედო გუნდის ფორმირება და სხვა.
ყურადღების ცენტრში ექცევა იდენტობა
მონაცემების მიმართულებით, ორგანიზაციები ინვესტიციებს აქტიურად მიმართავენ. ბოლო წლებში, მაიდენტიფიცირებელი მონაცემების მიმართულებით დახარჯული თანხის მოცულობა 50%-ით გაიზარდა. თუმცა, პიროვნების გაგებასა და მისი მოთხოვნილებების განსაზღვრას პირადი ინფორმაცია სჭირდება, რამაც შეიძლება ამ ტიპის მონაცემთან მომუშავეებს თავსატეხი გაუჩინოს.
არის საღი აზრი იმაში, რომ მედია, სარეკლამო და მარკეტინგული ტექნოლოგიების კომპანიები არჩევენ შორს დაიჭირონ თავი მომხმარებლების მონაცემებთან ურთიერთობისგან. თუმცა, ამავე კომპანიებმა კარგად იციან – რომ არა პარტნიორი კომპანიები, რომლებსაც აქვთ წვდომა მომხმარებლების მონაცემებზე, მათაც ძალიან გაუჭირდებოდათ.
თუმცა, კარგი ამბავიც გვაქვს… ბაზარზე უკვე არსებობს მონაცემთა მართვის მიდგომა, რომელიც ითვალისწინებს მონაცემთა დამუშავების ეთიკასა და პასუხისმგებლობას. ეს პრაქტიკა გვაიძულებს კვლავ წავიწიოთ წინ, ვუპასუხოთ პარტნიორებისა და პროვაიდერების რთულ კითხვებს და შიდა პროცესებში შეფასების უფრო მკაცრი მექანიზმი შევიტანოთ.
კარგი ამბავი
იმ პირობებში, როდესაც კონფიდენციალობა და პერსონიზაცია კომბატანტებად განიხილება, ანალიტიკოსებმა შენიშნეს პარადოქსი, სადაც ჩართული მომხმარებლები თავად გამოთქვამენ იდენტიფიცირების სურვილს. და ეს იმ ფონზე, როცა პირადი მონაცემების დაცვის ტენდენცია ასეთი სისწრაფით იზრდება. საყურადღებოა, რომ ეს ნიშნავს მაღალი მოლოდინს მარკეტერების მიმართ.
ზუსტი და საიმედო იდენტობა არის კიდეც ერთგვარი ბალანსი კონფიდენციალობასა და პერსონიზაციას შორის. დეტალური იდენტობის გარეშე, მარკეტინგული ეკოსისტემა ვერცერთის მიღწევას შეძლებს. ეკოსისტემა განვითარებას სწრაფი ტემპებით განაგრძობს, უფრო კომპლექსური და დეტალებზე ორიენტირებული ხდება მის წინ არსებული ამოცანები. თუმცა, ერთი რამ ცხადია, ცოტა დრო დასჭირდება სწორი მიდგომის საპოვნელად, უფრო მეტი რესურსიც, მაგრამ მარკეტერები აუცილებლად იპოვნიან ოქროს შუალედს, რომლიდანაც კონფიცენციალობა და პერსონიზება არა მტრები, არამედ პარტნიორები არიან.
წყარო: AdAge
