ფსიქიკური ჯანმრთელობის კრიზისი Covid-19-თან დაკავშირებული “მეორე პანდემიაა”. ვირუსისა და ჯანმრთელობის მდგომარეობის გარდა, მსოფლიოს პოლიტიკური არეულობა, ეკონომიკური არასტაბილურობა, გაზრდილი უმუშევრობა, სოციალური იზოლაცია, დისტანციური მუშაობა, ონლაინ სკოლა და პანდემიასთან დაკავშირებული სხვა გამოწვევები ადამიანების ფსიქიკაზე უარყოფითად მოქმედებს. ამ ყველაფრის ფონზე, სტრესთან გამკლავება, რესურსების სწორად განაწილება, სტრატეგიის გონივრულად გაწერა საკმაოდ რთული ამოცანაა. შესაძლოა, პანდემიის დასაწყისში ერთხელ უკვე გქონდათ თანამშრომლებთან საუბარი მათ მენტალურ მდგომარეობაზე, თუმცა, ახლა, როდესაც მდგომარეობა უსასრულოდ იწელება, ამის საჭიროება კვლავაც დგას.
ამ კუთხით, მენეჯერებს დიდი პასუხისმგებლობა აკისრიათ. მათ უნდა შეძლონ თანამშრომლებისთვის ღია, ინკლუზიური და უსაფრთხო გარემოს შექმნა, რომელიც საუბრის საშუალებას მისცემს.
ყველა რგოლის ხელმძღვანელმა უნდა აჩვენოს მზაობა ფსიქიკურ ჯანმრთელობაზე სასაუბროდ და აქტიურად იმუშაოს თანამშრომლებთან. ეს ძალიან მნიშვნელოვანი ფაქტორია, რათა გუნდი უფრო კმაყოფილი, თავდაჯერებული და პროდუქტიული იყოს. მაინც, როგორ ვისაუბროთ მენტალურ მდგომარეობაზე ისე, რომ პიროვნების პირად სივრცეში არ შევიჭრათ? განვიხილოთ ეს სამი გზა:
ჯანმრთელობაზე ჰოლისტიკურად ისაუბრეთ
შესაძლოა, თანამშრომლებს ეკითხებით ხოლმე, ზურგის ტკივილმა ხომ არ შეაწუხა, მას მერე, რაც სახლიდან დაიწყო მუშაობა. შესაძლოა, ფიზიკურ მდგომარეობაზე სხვა კითხვაც დაგისვამთ. როდესაც ვინმეს ჯანმრთელობაზე ეკითხებით, ჰკითხეთ მენტალურ მდგომარეობაზე. ეს საკმაოდ მარტივად შეგიძლიათ გააკეთოთ: “როგორც ჩანს, შენი ზურგის ტკივილი იკლებს. მშვენიერი ამბავია. როგორ გრძნობ თავს ემოციურად? ვიცი, სტრესული პერიოდია. შეგიძლია მიამბო და ასევე, მითხარი, თუკი ზედმეტად პირადულ საკითხს შევეხე.”
ეს დაგეხმარებათ იმ დროსაც, როდესაც თავად განიცდით სტრესს. მაგალითად, ასე: “ღამით, ალერგია მაღვიძებს და ვშფოთავ ხოლმე. მიჭირს კარგად გამოძინება. ბავშვებზე ვღელავ, რამდენად უსაფრთხოდ არიან სკოლაში. შენ როგორ გრძნობ თავს?”. მნიშვნელოვანია აღვნიშნოთ, რომ თუკი თანამშრომელთან მანამდე არ გქონიათ ახლო ურთიერთობა. ამიტომ, ურთიერთობის ასაწყობად, მცირე ნაბიჯები გადადგით: “ვიცი, მე და შენ სამსახურის გარეთ, ცოტა გვისაუბროა, მაგრამ ბოლო დროს, სამუშაო და არასამუშაო საკითხები, ბოლო დროს, ერთმანეთში მერევა. შენ როგორ ხარ?”.
ნუ ეცდებით ადამიანების გამოსწორებას
მართალია, ლიდერები, ხშირად, სწორედ პრობლემების მოგვარებით აღწევენ წარმატებას, თუმცა, ადამიანებს ძალიან არ უყვართ, როცა მათ შეცვლას ცდილობენ, ამიტომ ნურც ეცდებით. თანამშრომელი, რომელიც თვლის, რომ მისი გამოსწორების საჭიროებას ხედავთ, შეიძლება წუხდეს, რომ სათანადოდ ვერ ხედავთ მის შესაძლებლობებს და ამგვარად, მის თავდაჯერებულობასა და კომპეტენციას ვერ აფასებთ. ამიტომ, მიუდექით მათ როგორც რესურსებითა და უნარებით აღსავსე პიროვნებებს, რომლებსაც თქვენი მხარდაჭერა შესაძლოა სჭირდებათ, მაგრამ არა – მათ ნაცვლად ნაპოვნი გამოსავალი. თქვენ, უბრალოდ, უნდა იყოთ ხიდი რესურსებამდე და არა თავად გახდეთ ეს რესურსი.
შეგიძლიათ ასეთი ფრაზებიც გამოიყენოთ:
“რა დაგეხმარებოდა ახლა ყველაზე მეტად?”
“როგორ შემიძლია შენი საწუხარი შევამსუბუქო?”
“როგორ გაგამხნევო ისე, რომ არ შემოვიჭრა შენს პირად სივრცეში?”
“განვიხილოთ რესურსები, რაც გვაქვს და მითხარი, კიდევ რა გჭირდება…”
“მსგავსი რამ მეც გამომივლია და თუკი ეს დაგეხმარება, მზად ვარ გაგიზიარო ჩემი გამოცდილება…”
გულისყურით მოუსმინეთ
წარმატებული ადამიანები კარგი მსმენელები არიან. ამასთან, უბრალო მოსმენა არაა საკმარისი. საჭიროა ყურადღება, რათა საკუთარმა წინასწარგანწყობამ არ შეგვიშალოს ხელი ინფორმაციის აღქმაში. თუკი გსურთ შექმნათ გარემო, სადაც თანამშრომლებმა იციან, რომ მათ უსმენენ, აფასებენ, მათზე ზრუნავენ, გაითვალისწინეთ:
ნათელი უნდა იყოს თქვენი განზრახვა თანამშრომლისთვის, რომ მოსმენა მის დახმარებას ემსახურება.
რაც უნდა მოხდეს, ნუ განსჯით.
კონცენტრირდით კოლეგასა და მის გამოცდილებაზე. ნუ აურევთ მის ნაამბობს საკუთარ გამოცდილებაში.
მის ნაცვლად პრობლემებს ნუ მოაგვარებთ, თუმცა, გაამხნევეთ და მხარდაჭერა აგრძნობინეთ.
თუკი, რაიმე გიშლით ხელს ყურადღებით მოსმენაში – მაგალითად, მოულოდნელი შეტყობინება ან ზარი, შესთავაზეთ შეხვედრისთვის სხვა დრო, როდესაც ყურადღებით მოსმენას შეძლებთ.
წყარო: HBR
