ალბათ, სამართლიანი იქნება იმის თქმა, რომ ციფრულ სამყაროში მსოფლიო იმაზე სწრაფად იცვლება, ვიდრე ოდესმე… ის, რაც ერთ დღეს საუკეთესოდ მიიჩნევა, მეორე დღეს მოდიდან გადადის. მარტო ინფლუენსერებსაც კი შეუძლიათ პროდუქტის წარმატებისა თუ წარუმატებლობის ბედი განსაზღვრონ. უბრალო, მარტივი პოსტითაც შეიძლება, ჩვენი სამიზნე აუდიტორია ჩვენს წინააღმდეგ განეწყოს.
შესაბამისად, ამ ახალ სამყაროში აღარც უბრალოდ პროდუქტის გაყიდვაა მომგებიანი სტრატეგია. მართალია, მომხმარებლებს სურთ იმის ცოდნა, რას არეკლამებთ, მაგრამ ამასთან, ისიც, თუ რატომ უნდა შეაჩერონ სწორედ თქვენს პროდუქტზე არჩევანი. ეს უბრალოდ მახასიათებლები კი არა, შეგრძნებებია. ბრენდს სჭირდება, რომ მომხმარებელს ემოციურ დონეზე ესაუბრებოდეს.
მიზანი თქვენი თავის პოზიციონირებაა, როგორც პასუხის მომხმარებელთა საჭიროებაზე ზუსტად იმ დროს, როცა ისინი თქვენზე პირველად დაფიქრდებიან. მოდით, თავადვე დაფიქრდით Google-ის ძიებაზე, Photoshop-ის სურათის მანიპულაციებზე ან Coca-Cola-ს გაზიან სასმელზე — შესაძლოა, ისინი საუკეთესოები სულაც არ იყვნენ, მაგრამ თუ პროდუქტის კატეგორიას შევეხებით, პირველი იქნება, რაც გაგახსენდებათ. ამგვარი ბრენდის ცნობადობა კი შეუფასებელია.
Adobe — კრეატორთა საზოგადოების შექმნა
Adobe უკვე დიდი ხანია, ციფრული მარკეტინგის სტრატეგიის თამაშებშია ჩართული. 2010 წელს ყოფილმა მარკეტინგის ხელმძღვანელმაც კი აღიარა, რომ მთლიანი მარკეტინგული ბიუჯეტის 75% სწორედ ციფრულ აქტივობებს ეთმობოდა. ეს კი 4 წლით ადრეა იქამდე, სანამ ტვიტერი შეიქმნებოდა და ზუსტად ის წელი, როცა ინსტაგრამი ჩაეშვა. ამ ძალისხმევამ Adobe-ს საშუალება მისცა, ციფრული მარკეტინგით ესარგებლა და როგორც საკუთარი თავი, ისე მისი ხელსაწყოები მზარდი ციფრული ცნობიერების ნაწილად ექცია.
მომდევნო წლებში კომპანია იმ კრეატიულობისკენ მიისწრაფოდა, რომლის საშუალებასაც მისი პროდუქტები გვაძლევდა და აქცენტს თავად პროდუქტზე არ აკეთებდა. შესაბამისად, კამპანიებიც ფოკუსირებული იყო იმაზე, რასაც Adobe-ის საზოგადოება ქმნიდა და იმ იდეის მშენებლობაზე, რისთვისაც კომპანია არსებობს. ეს კი საუკეთესოდ ჩანს Honor Heroes-ის კამპანიაში, რომელიც პანდემიის დროს გამოუშვეს. სრულად ადამიანებზე იყო ფოკუსირებული და არა — პროდუქტებზე. მუსიკა კი ემოციის გარეშე ნამდვილად არავის დატოვებდა:
Coca-Cola — ბედნიერებით სავსე ბოთლები
Coca-Cola-ც გამოცდილებაზე ფოკუსირდება და არა — პროდუქტზე. შესაბამისად, არც ცდილობს, რეკლამებში გემოვნურ მახასიათებლებზე გაამახვილოს ყურადღება. იდენტობით განპირობებული კამპანიებითაა მოხიბლული, რომლებიც საუბრობს, თუ ვინ ხართ თქვენ, როგორც ინდივიდი და რას ამბობს კოლას დალევა თქვენზე. ეს აშკარად ჩანს Share a Coke-ის კამპანიასა თუ Holidays are Coming-ის საშობაო რეკლამებში.
თანაც კომპანია ცდილობს, არცერთ ჯგუფს მიეკუთვნებოდეს, აკრიტიკებდეს თუ აქებდეს, რადგან იგი წარმოადგენს ბრენდს ყველასთვის. აღსანიშნავია ისიც, რომ Coca-Cola რეკლამებისა და გაყიდვებისგან კომპანიამ ღონისძიებების სპონსორობისკენ გადაინაცვლა, იქნება ეს მსოფლიო თასი თუ ჰიპ-ჰოპის 50 წლის იუბილე, იგი აუდიტორიას ასოციაციას უქმნის, თანაც პირდაპირ პროდუქტზე საუბრის გარეშე.
ეს მხოლოდ ორი მაგალითია იმ უთვალავი ბრენდიდან, რომლებიც პროდუქტზე ორიენტირებულ შეტყობინებებს გასცდნენ. მათ შექმნეს ძლიერი ბრენდის იდენტობები და მნიშვნელოვანი ინვესტიციები მიუძღვნეს თავიანთი ღირებულებების მომხმარებლებთან შესაბამისობას. ისინი აღარ ყიდიან პროდუქტს, ისინი ყიდიან გამოცდილებას, ემოციას, ნდობასა და მეგობრობას, რომელსაც პროდუქტი წარმოადგენს. აუდიტორიას სიღრმისეულ დონეზე უკავშირდებიან, აყალიბებენ ხედვას ან იდეალს, რომლის შეძენის სურვილიც ყველას უჩნდება.
სწორედ ამიტომ, ნება მიეცით პროდუქტს, თავად ისაუბროს, უფრო მეტი დრო და ენერგია კი იმ აუდიტორიის შექმნას დაუთმეთ, რომლებიც თქვენი ადვოკატები გახდებიან…
