ხანდახან ვხვდებით, რომ ყველაზე მნიშვნელოვანის უგულვებელყოფამ პრობლემა შეგვიქმნა, ხშირად ვფიქრობთ, რომ მოწესრიგებული გვაქვს ეს საკითხი, ხანდახან კი სულ გვავიწყდება რომ არსებობს, რადგან მთელი ჩვენი ყურადღება გაყიდვებსა და მოგების გაზრდას ეთმობა. წლის ბოლო დღეებია, ყველას მზად გვაქვს მარკეტინგისა და გაყიდვების გეგმები. პარტნიორებსა და კლიენტებს გავუგზავნეთ საჩუქრები, დათვლილი გვაქვს ფინანსები ან უკანასკნელ დაანგარიშებებს ვაწარმოებთ. რეალურად კი ვინ ქმნის მოგებას? ვინ ქმნის ბრენდს? ვინ არის ის ვისაც ხედავს მომხმარებელი, როცა ხვდება თქვენს ბრენდს? რა თქმა უნდა, კომპანიის თანამშრომელი. მოკლედ, შიდა კორპორატიულ
კომუნიკაციაზე მინდა გესაუბროთ. თუ ამ საკითხზე ჯერ არ გიფიქრიათ, ჩათვალეთ, რომ საცივი სუნელების გარეშე მოგიმზადებიათ. რა გემო ექნება საცივს სუნელების გარეშე და რას იტყვიან დაგემოვნებისას თქვენი სტუმრები ალბათ თავადაც მიხვდებით.
შიდა კორპორატიულ კომუნიკაცია ბევრ ორგანიზაციაში, მხოლოდ ფრაგმენტულ ხასიათს ატარებს- ზოგჯერ ერთი კორპორატიული 
საღამოთი და ნომინაციებით შემოიფარგლება, ზოგჯერ კი წელიწადში რამდენიმე სპორტული შეჯიბრებითა და შეკრებით. რეალურად კი საქმე ბევრად უფრო სერიოზულად არის. თითოეული თანამშრომელი ჩვენი ბრენდის რეპუტაციის გასაღებია. შეგნებულად არ დავარქვი ჩემს სტატიას 10 რჩევა, 7 სარგებელი და ასე შემდეგ, რაც ამ ბოლო დროს ძალიან პოპულარულია. უბრალოდ, მინდა ჩემი გამოცდილება გაგიზიაროთ. ძალიან მაინტერესებს ჩემი კოლეგების აზრიც და გამახარებთ თუ თქვენს გამოცდილებას გამიზიარებთ.
მოკლედ, ყველაფერი იწყება თანამშრომლიდან და ყველა გზა თანამშრომელთან მიდის. სწორედ ისინი ქმნიან ბრენდს და მომხმარებელსაც ხშირად ისინი ახსენდება ბრენდზე ფიქრის დროს. საკმარისად ვუსმენთ ჩვენს თანამშრომლებს? ვიცით რას ფიქრობენ ისინი თავისი სამსახურის შესახებ? და რაც მთავარია, რას ეუბნებიან სხვას? ურჩევენ თუ არა თავის კომპანიას, როგორც საუკეთესო დამსაქმებელს? ეამაყებათ თუ არა თავისი კომპანია? აღარფერს ვამბობ იმაზე, რამხელა გავლენა და ძალა აქვს თანამშრომლისგან გავრცელებულ ნეგატიურ ინფორმაციას თავისი დამსაქმებელი კომპანიის შესახებ და როგორ აისახება ის კომპანიის იმიჯზე.
როგორც მომხმარებლებს ვყოფთ სამიზნე აუდიტორიებად, იგივეა თანამშრომლების შემთხვევაშიც. ეს განსაკუთრებით დიდ ორგანიზაციებს ეხება, სადაც ძნელია ყველას ერთად მიაწვდინო ხმა. ვინ არის წელს ჩვენი ძირითადი სამიზნე აუდიტორია? შედეგზე ორიენტირებულები რომ ვიყოთ ასე დავსვათ კითხვა, ვისზეა ყველაზე მეტად დამოკიდებული ჩვენი წლევანდელი გეგმების შესრულება? სწორედ მათთვის უნდა არსებობდეს შიდა კომუნიკაციიის სტრატეგია და თანმიმდევრული ქმედებების გეგმა.თუ საკითხს ასე დასვავთ უფრო დამაჯერებლებიც ვიქნებით და უფრო ადვილადაც დაგვიმტკიდეცებენ ბიუჯეტს. წლის ბოლოს კი თავად ვნახავთ შედეგს. მოტივირებული თანამშრომელი, რომელმაც იცის რომ მნიშვნელოვანია მისი ორგანიზაციისათვის, მეტი მონდომებით ასრულებს თავის მოვალეობას. თოთოეულმა თანამშრომელმა უნდა იცოდეს რა მიზნისთვის მუშაობს. კარგ მაგალითად, ჩვენ რომ გვიყვარს ქეისად, ეს ამბავი გამოდგება – ნასაში მისულ რეიგანს იქვე დამლაგებელი შეხვდა. რეიგანმა კითხა მას – „რითი ხართ დაკავებული ამ ოგანიზაციაშიო“. დამლაგებელმა დარწმუნებით უპასუხა „ მთავარეზე გაფრენაში ვეხმარები ჩემს თანამშრომლებსო“ სწორედ ასეთი პასუხია კარგი კომუნიკაციის შედეგი.
კომპანიის შიგნით თანამშრომელთა ქცევას კი კომპანიის შიდა კორპორტიული კულტურა განაპირობებს. ერთი კარგი მაგალითი/ ექსპერიმენტი მახსენდება, რომელიც ჩემმა ძველმა უფროსმა მომიყვა. გალიაში ბევრი მაიმუნი ერთად ჩასვეს და მაღლა ჭერში ბანანები დაუკიდეს, რამდენჯერაც მაიმუნებმა სცადეს ბანანებს მიკარებოდნენ იმდენჯერ ცხელი წყალი გადაესხათ. ცოტა ხანში ისწავლეს ჭკუა და ბანანს აღარ ეკარებოდნენ. შემდეგ ერთი მაიმუნი გამოიყვანეს გალიიდან და ახალით ჩაანაცვლეს. ახამოსული მაიმუნი ეგრევე ბანანებისკენ გაქანდა, მაგრამ დანარჩენებმა გააჩერეს და არ მიუშვეს, ალბათ თავის ენაზე აუხსნეს რაც ელოდა. მოკლედ ნელ-ნელა ყველა მაიმუნი ჩაანცვლეს ახალით და შედეგად მიიღეს ის, რომ თითოეულ ახალმოსულს, მაიმუნები არ უშვებდნენ ბანანისკენ. ბოლოს ისე მოხდა რომ გალიაში ყველა მაიმუნი შეიცვალა და ბანანს კი მაინც არც ერთი მათგანი არ მიეკარა. შეიძლება ცოტა უხეში შედარებაა, მაგრამ კარგი მაგალითია კორპორატიული კულტურისთვის. ყველა ორგანიზაციას აქვს თავის ქცევის წესები, ალბათ თითოეული ჩვენთაგანი გაქანებულა ბანანისკენ და გავუჩერებივართ და აუხსნიათ რომ აქ ასე არ შეიძლებაო. სწორად ჩამოყალიბებული და დანერგილი კორპორატიული კულტურაა ორგაიზაციის ერთ-ერთი მთავარი მიღწევა, რომელიც მუდმივი ფასეულობებისგან შედგება და კომპანიის იმიჯსაც განაპირობებს მეტწილად. თუმცა კორპორატიული კულტურაზე საუბარი მომავალი შეხვედრისათვის შემოვინახოთ.
მეტი იფიქრეთ თქვენს თანამშრომლების მოტივაციაზე და შედეგიც არ დააყოვნებს. თუ ამ სტატიის წაკითხვის შემდეგ რამდენიმე ზემოხსენებულ კითხვას, მაინც დაუსვავთ თქვენს თავს ესე იგი ტყუილად არ მიშრომია. თუ ეს კითხვები უკვე დასმული გაქვთ და პასუხებიც იცით, ესე იგი თქვენი კომპანიის იმიჯის შელახვის რისკი კარგად შეგიმცირებიათ და ციხეც შიგნიდან არ გატყდება.
ლიკა კაპანაძე
